kij ma dwa końce

Игры ⚽ Поможем написать реферат

kij — m I, D. a; lm M. e, D. ów 1. «prosty drąg drewniany; łodyga, patyk, laska» Kij gruby, ostrugany, sękaty. Kij bambusowy, trzcinowy, wiklinowy. Kij dziadowski, podróżny, żebraczy. Szczotka na kiju. Bić, obić, uderzyć, walnąć, zdzielić kijem; dostać … Słownik języka polskiego
dwa — + m. nieos. i n; dwaj, dwóch, dwu, m. os.; dwie, ż; DMs. dwóch, dwu, B. m. os. dwóch, dwu, m. nieos. i n dwa, ż dwie, C. dwom, dwu, dwóm, N. m i n dwoma, dwu, ż dwiema, dwoma 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 2» Dwóch, dwu mężczyzn idzie,… … Słownik języka polskiego
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
Andrzej Lepper — (2002) Andrzej Zbigniew Lepper [ andʒɛj zbʲigɲɛf lɛp(p)ɛr] (* 13. Juni 1954 in Stowięcino; † 5. August 2011 in Warschau[1] … Deutsch Wikipedia
fraza — ż IV, CMs. frazazie; lm D. fraz 1. jęz. «jednostka frazeologiczna nadrzędna w stosunku do wyrażeń i zwrotów, zawierająca podmiot i orzeczenie, np. serce boli, mróz bierze, kij ma dwa końce» Fraza prosta, złożona. ∆ Fraza intonacyjna, poetycka… … Słownik języka polskiego

Словари и энциклопедии на Академике